Schiedamsedijk

Uit het afstudeeronderzoek naar het dijktraject Schiedamsedijk is de L-wand als voorkeurvariant aangedragen

Het DO combineert de parkdijk met een L-wand en dit is goed mogelijk omdat in de rode gebieden van het projectgebied monumentale bouwen staan. De Parkdijk (groen stuk) heeft een ontwerphoogte van 9,5 m + NAP en de L-wand heeft een ontwerphoogte van 8,5 + NAP. Echter is de maaiveldhoogte van de varianten respectievelijk, 9,5 + NAP en 4,68 + NAP. Deze hoogte moet overbrugbaar zijn zodat de barrière zo klein mogelijk is. Vandaar dat er een trap/helling is ontworpen.

Het waterkerende scherm, zie Figuur 56: Detail L-wand, aan de onderkant van de L-wand zorgt ervoor dat het faalmechanisme 'piping' niet voor kan komen. De funderingspalen zorgen ervoor dat de L-wand niet zakt door zetting van de ondergrond. De specificaties van zowel de L-wand als de funderingspalen moeten gedetailleerd worden als het DO uitgevoerd wordt.

De lagen onder de bomen, zie Figuur 59: Detail Parkdijk, zorgen voor een diverse voedingsbodem zodat de bomen optimaal kunnen groeien. De wortelwerende laag, in het midden van de dijk, zorgt ervoor dat de wortels van de bomen niet in de kern van de dijk komen. Als dat wel het geval zou zijn, zouden bij een hevige storm de bomen om kunnen waaien en kan de dijk instabiel worden.